اولین قدم برای زدن مطب دندانپزشکی چیست؟
اولین قدم در دایر کردن مطب، اخذ پروانهٔ طبابت در شهر یا منطقهٔ محل موردنظر است. پروانهٔ طبابت توسط سازمان نظام پزشکی صادر می‌شود که در اصل نهادی غیردولتی است. ولی برای دایر کردن مطب شما نیاز دارید که موافقت معاونت درمان که نهادی از زیرمجموعه وزارت بهداشت دولت است را داشته باشید.
نظام پزشکی زمانی به شما پروانه (اجازه) طبابت می‌دهد که اولاً یکی از اعضای سازمان نظام پزشکی باشید (شماره نظام داشته باشید). دوم اینکه شرایط یا امتیازات لازم برای کسب جواز را در آن منطقه یا شهر داشته باشید.
شرایط قانونی و امتیازهای موردنیاز برای پروانه طبابت موضوع صحبت این مقاله نیست و برای دانستن این اطلاعات به سایت سازمان نظام پزشکی می‌توانید مراجعه کنید.
اما همین‌قدر بدانید که برای پروانه پنج شهر بزرگ (تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، تبریز و حومه‌های آنها که شهرهای غیرمجاز تلقی می‌شوند) نیاز به سیصد و شصت امتیاز دارید که امتیاز بسیار زیادی نسبت به شهرهای مجاز (دویست و پنجاه امتیازی) تلقی می‌شود. البته قوانین دیگر برای شرایط خاصی مثل تأهل خانم‌ها، سن چهل‌وپنج سال و … وجود دارد. در ضمن بعضی رشته‌ها یا برخی محل‌ها با توجه به نسبت دندانپزشک یا آن رشته تخصصی به جمعیت ممکن است پروانه صادر کنند که توضیح این موارد موضوع ما نیست.
چه کسانی نباید مطب دندانپزشکی بزنند؟
اگر انگیزه کافی برای مطب داری ندارید، چون همه مطب دندانپزشکی می‌زنند و این راه را می‌روند، شما هم قرار نیست همین راه را بروید. معدودی از ما در طول عمر کاری خود ممکن است سواد و توانمندی عملی پیدا کنیم. پس وقتی که انگیزه مطب داری در آن برهه زمانی را ندارد، پند و راه ایشان را وقتی ما هم در این شرایط هستیم اجرا کنیم و الکی دست‌وپا نزنیم و صرف اینکه همه همان مسیر را می‌روند ما هم همان مسیر را طی نکنیم!
مطب داری نیاز به‌صرف انرژی تمام‌وقت است و مسئولیت‌پذیری بالایی می‌خواهد. مطبداری صرفاً دندانپزشکی و کلینیک دندانپزشکی نیست. بلکه مجموعه‌ای مهارت‌های مدیریت منابع مالی، منابع انسانی، حسابداری، جامعه‌شناسی و … است.
کسی که مطب دندانپزشکی می‌زند باید در مهارت‌های هوش اجتماعی، حسابداری، قوانین وزارت کار، قوانین شهرداری‌ها، قوانین مالیاتی و …مسائل حقوقی، تبلیغات، مدیریت منابع مالی و انسانی و … توانمندی‌های خود را هرروز بالاتر ببرد و به‌روز باشد. درعین‌حال به‌روز نگه‌داشتن دانش دندانپزشکی، تجهیزات و توانمندی‌های حرفه‌ای هم لازم و ضروری است.
اگر به هر دلیل وقت، حوصله، مسئولیت‌پذیری یا توانایی کسب مهارت در این زمینه‌ها را ندارید بدانید که فرد مناسبی برای داشتن مطب نیستید!
درعین‌حال در نظر داشته باشید که بیشتر این مهارت‌ها اکتسابی هستند و به‌مرورزمان می‌توانید آنها را یاد بگیرید. اگرچه مهارت‌های مطبداری در دانشکده‌ها آن‌طور که بایدوشاید آموزش داده نمی‌شوند ولی روزگاری که در این راه سپری می‌کنید استاد و معلم ارزندهٔ شما خواهد بود. (هر که ناموخت از گذشت روزگار – نیز ناموزد به هیچ آموزگار!)
